Dayanılmaz sav: Leonardo da Vinci, yerçekimini Newton’dan 150 yıl evvel keşfetti

Leonardo da Vinci’nin sürahi deneyi
Da Vinci notlarında, bir sürahi su yahut tanecikli gerecin (kum gibi) yere paralel düz bir çizgide hareket ettirildiği bir deneyi anlatıyor. Hareket ettikçe sürahinin içindekiler dökülüyor ya da saçılıyordu. Bilim adamı, suyun ya da kumun sabit bir hızda düşmeyeceğini, bilakis hızlanacağını kaydetti. Ayrıyeten, kaptan düştükten sonra malzemenin artık sürahiden etkilenmediği için yatay olarak hareket etmeyi bıraktığını, fakat yerçekimi tarafından aşağı yanlışsız hızlandırıldığını da gösterdi.

Zamanın ötesinde bir bilim insanıydı
Leonardo bu ivmeyi tanımlamak için matematiksel bir denklem oluşturmaya çalıştı, lakin çalışmanın müelliflerine nazaran bu bahiste çıkmaza girdi. Düşen objeye olan aranın, zamanın (t) karesi yerine t’nin 2 kuvvetiyle orantılı olduğunu hesapladı. Buna karşın, bilgisayar simülasyonları bilim adamının tanım edilen deneyleri gerçekleştirmesi halinde, hür düşüş ivmesinin kıymetini %97 doğrulukta hesaplayabileceğini gösterdi.
Leonardo da Vinci, 1452-1519 yılları ortasında yaşadı ve çalışmanın müelliflerine nazaran, zamanının ötesindeydi ve kesin bir yasa formüle edecek araçlardan yoksundu. Bununla birlikte, elindeki sistemleri – geometri – kullanarak yerçekimi maddelerini keşfetmeye mümkün olduğunca yaklaştı. Ondan sonra, 1604 yılına kadar Galileo Galilei düşen bir cismin kat ettiği aranın zamanın karesiyle orantılı olduğu hipotezini ortaya atmış ve 17. yüzyılın ortalarında Isaac Newton bu teoriyi genişleterek evrensel çekim yasasını geliştirmiştir.